Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości wywołuje tzw. skutek zobowiązująco-rozporządzający: zobowiązuje do przeniesienia własności i jednocześnie ją przenosi. Umowami zobowiązującymi do przeniesienia własności są np. umowa sprzedaży nieruchomości, darowizny albo zamiany.
By „rozbić” podwójny skutek umowy, strony podpisują niekiedy dwa osobne dokumenty – umowę zobowiązującą do przeniesienia własności oraz umowę przenoszącą własność (o skutku rozporządzającym).Dzięki takiemu zabiegowi do umowy zobowiązującej można wprowadzić warunek lub termin. Nie jest to możliwe przy umowie o skutku zobowiązująco-rozporządzającym, co określa Kodeks Cywilny.
Należy zastrzec, że umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nie jest umową przedwstępną, choć bywa z nią mylona. Jej istotą jest nałożenie zobowiązania do przeprowadzenia określonej czynności, podczas gdy umowa przedwstępna pełni również funkcję organizacyjno-zabezpieczającą.
a) strony umowy,
b) przedmiot umowy
(czyli podstawę nabycia nieruchomości, zaświadczenia określające jej faktyczny i prawny status, a także numer księgi wieczystej),
c) wartość nieruchomości,
d) sposób i termin przekazania przedmiotu umowy,
e) dodatkowe zastrzeżenia umowne,
(w tym rozwiązania usprawniające lub zabezpieczające ewentualne dochodzenie roszczeń).
Art. 155 i art.157 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny