Wskutek przeprowadzenia niniejszej czynności lokal staje się odrębnym od gruntu i budynku przedmiotem własności konkretnej osoby.Wyodrębnienie lokalu zwykle poprzedza jego sprzedaż. Można je ustanowić w drodze umowy, ale także w postaci jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości. Czynność może być także następstwem orzeczenia sądu, które znosi współwłasność.
Samodzielny lokal mieszkalny (lub lokal o innym przeznaczeniu) wyodrębnia się z nieruchomości budynkowej. Z lokalem związany jest udział w nieruchomości wspólnej - gruncie oraz częściach budynku i urządzeniach, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Dla wyodrębnionego lokalu zakładana jest osobna księga wieczysta.
Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta przez współwłaścicieli nieruchomości lub przez właściciela nieruchomości i nabywcę lokalu. Właścicielem nieruchomości jest najczęściej deweloper albo spółdzielnia mieszkaniowa.
a) strony umowy,
b) przedmiot umowy
(czyli rodzaj, położenie (miejscowość, ulica, kondygnacja) i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych),
c) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej,
dsposób zarządzania nieruchomością wspólną lub zasady korzystania zwydzielonych części nieruchomości wspólnej np. ogródki, miejsca postojowe,[1]
e) dodatkowe zastrzeżenia umowne,
(w tym rozwiązania usprawniające lub zabezpieczające ewentualne dochodzenie roszczeń).
Art. 2 i art. 7 Ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali